15 juni Op naar Dorotea, het noordelijkste punt van onze reis!

Na een korte nacht vanmorgen vroeg op want we wilden om 8.00 uur vertrekken naar Dorotea omdat we nog de nodige voorbereidingen moesten treffen voor het feest van morgen en de maaltijd van vanavond. Uiteindelijk zijn we om kwart over acht uitgezwaaid door degene die al op waren. Een stel stond ook al vertrek klaar en zijn een kwartier na ons vertrokken.

Bij Stromsund  hebben we een koffie/thee stop gehouden. We zaten toen ongeveer halverwege. Terwijl ik daar met de hondjes liep te wandelen zag ik dat er wel heel veel honden waren en ik hoorde een stem iets zeggen over honden. Wat bleek, er was een nationale hondenshow voor laufhunden. Die worden hier gebruikt voor de jacht op hazen. Natuurlijk ook even een foto van gemaakt.

Na deze stop zijn we in een keer door gereden naar Doro Camping in Dorotea. Dat was nog een half uurtje dus dan gaan we in een keer door. We hadden vandaag allemaal "grote" weg nl. de E45. Dat is een tweebaansweg. Meerbaans wegen kom je hier helemaal niet tegen alleen bij de echt grote steden als Gotenburg en Stockholm. Maar ja met die anderhalve auto die je hier tegen komt heb je ook niet meer nodig.

Aangekomen om de camping werden we hartelijk ontvangen door de eigenaars Louis Brosky en Tessa de Wilde. Wat een heerlijk stel. Ze hebben deze camping nu voor het 4e seizoen. Na een lekker kopje koffie hebben we de caravan op zijn plaats gezet en inmiddels waren Henk en Gré van Wijhe ook gearriveerd. Ron en Henk hebben alle spullen Ron nodig had voor het maken van de maaltijd van vanavond naar de gemeenschappelijke keuken gebracht en na de boterham is Ron op z'n gemak aan de slag gegaan.

Ik ben samen met Gré aan de slag gegaan om een oorkonde in elkaar te draaien voor het 55 jarig huwelijksfeest van een van de deelnemers. Die niet beter wisten of wij wisten niet dat zij 55 jaar getrouwd waren. Omdat ik geen printer bij me heb ben ik met een stick naar de receptie gelopen en heb gevraagd of zij dit eventueel voor mij wilden uitdraaien. Er werd prompt speciaal gekarteld papier te voorschijn gehaald, de lamineermachine werd gepakt en het geheel werd keurig in kleur uitgeprint en gelamineerd. Daar hou ik van, die medewerking!

Om zes uur hebben we met z'n allen in de gemeenschappelijke ruimte gegeten en na het eten is iedereen naar zijn eigen caravan gegaan en heb ik lekker even gewandeld in de omgeving en de reisloggers bijgewerkt.